Chiara Diamantini

Chiara Diamantini (Σενιγκάλλια 1949)

"Γεννημένη στη Σενιγκάλλια, πήρε δίπλωμα από την Accademia Delle Belle Arti di Urbino το 1972. Η Chiara Diamantini, από τότε, έχει συνδέσει το πολιτισμικό της ταξίδι με το καλλιτεχνικό βιβλίο και με την λεκτικό-οπτική ποίηση. Στους λεκτικό-οπτικους πειραματισμούς της, έχει δημιουργήσει την "έρευνα αισθητικής λειτουργίας" για να  φτάσει στην "αλληλεπίδραση μεταξύ λόγου και εικόνας", χρησιμοποιώντας δημιουργικά μια γλώσσα συχνά συμβολική. Τα καλλιτεχνικά της βιβλία και τα έργα της είναι ποιητικά δρομολόγια, πλούσια σε περιεχόμενο και κομψής μορφής, που βρίθουν από αναφορές των μεγαλύτερων λογοτεχνικών εκπροσώπων: Bréton, Kafka, Rilke, Pound, Praz, Miller, Shakespeare, Tennyson και επίσης Bachelard, Walter, Proust, Manzoni, Leopardi, Montale και Sbarbaro. Τα κείμενα, αποκωδικοποιημένα, τροφοδοτούνται από καινούρια ενέργεια και εμπλουτίζονται με βαθύτερες έννοιες, που η καλλιτέχνις αποκαλύπτει ορίζοντας μια στενή σχέση μεταξύ λόγου, ιδέας και συμβόλου, μιας σύνδεσης μεταξύ γλώσσας και εικόνας που ξεπερνάει την απλή εικονογράφηση. Η Chiara Diamantini έκανε διάφορες προσωπικές εκθέσεις και πολλές ομαδικές στην Ιταλία και στο εξωτερικό, ήταν παρούσα στους πιο σημαντικούς εκθεσιακούς χώρους, από την Biennale της Βενετίας και το Σάο Πάουλο, στο Ιταλικό ινστιτούτο κουλτούρας στο Τόκιο, από την University Art Gallert στο Σίδνεϊ στο Musée de la Ville στο Παρίσι, από το Palazzo delle Esposizioni και το XI Quadriennale της Ρώμης στο MOMA στη Νέα Υόρκη, από το ίδρυμα Guggenheim στη Βενετία στο Museo Pecci στο Πράτο, από το National Museum of Women in the Arts στην Ουάσινγκτον στο Mart στο Ροβερέτο. Έργα της καλλιτέχνιδος, ανήκουν σε σημαντικές ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές. Στα πλαίσια του "XVI Premio Nazionale Arti Visive" έλαβε το βραβείο αγοράς "Città di Gallarate" για την οπτική ποίηση. Μαζί με την Mirella Bentivoglio (με την οποία είναι φίλη και συνεργάτιδα) και τον Eugenio Miccini (ιδρυτή του ιταλικού κινήματος οπτικού ποιήματος - Movimento della Poesia Visiva in Italia) έδωσε ζωή στο οπτικό-λεκτικό αρχείο Musinf της Σενιγκάλλια, του οποίου επιμελήθηκε την καταλογογράφηση των έργων.

(Barbara Soffici, "Ande Marche premia le 'Donne Cultura' ", 2016)